Refurinn (Minkurinn) í hænsnakofanum

Plötuumslag frá 1970

Það var svo mikill refaáhugi á deildinni hjá okkur að okkur datt í hug að breyta hinu þekkta og skemmtilega lagi eftir Ómar Ragnarsson, þannig að það fjallaði um ref og ekki mink. Eins og sjá má á myndskeiðinu hér að neðan vorum við með myndir til að muna röðina á dýrunum og til að sjá þetta betur fyrir okkur. Þær höfðu börnin sjálf teiknað.

Það má nefna að börnin vissu ekki alveg hvað átt var við með "refapels", svo að það væri góð hugmynd að útskýra það fyrir þeim áður en byrjað er að syngja. Athugið líka að við gerðum fáeinar smábreytingar á textanum (auk þess náttúrulega að breyta minknum í ref).

Börn á Sjávarhóli ásamt kennara sínum, Gerði Magnúsdóttur.

Refurinn (minkurinn) í hænsnakofanum

            C
Það var einu sinni bóndi 
        F            C
sem átti hænsnabú
       F                  C
Og ær og hest og kött og gæs 
      D7        G7
og líka eina kú.
     C
En eina dimma vetrarnótt 
      F                       C
þau sváfu öll sætt og rótt   
      F                                C
Er rauður (svartur) grimmur refur (minkur) læddist
D7               G7
þangað ofur hljótt.

C                      F
Hænurnar æptu gagg, gagg, gagg.
G                   C
Haninn galaði gaggala gú,
Am              Dm
Bóndi vinur vakna þú
   G                    C
og ver þitt hænsnabú

En bóndinn svaf og hanagreyið hágrét, auminginn
Er horfði hann upp á refinn (minkinn) elta hænuhópinn sinn.
En kisa litla sem að þarna kúrði undir vegg
Hverft var við og hrökk upp er í hausinn fékk hún egg.

Hænurnar æptu gogg, gogg, gagg.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Haninn galaði gaggala gú,
Bóndi vinur vakna þú og ver þitt hænsnabú

En bóndinn vaknaði ekki og haninn var nú orðinn ær.
Hinn illi og ljóti refur (minkur) hafði étið hænur tvær.
Nú skrækti hann á bóndans hjálp og rámur æpti: Ræs
Þá rumskaði í næsta kofa gömul syfjuð gæs.

Hænurnar æptu gagg, gagg, gagg.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Haninn galaði gaggala gú,
Bóndi vinur vakna þú og ver þitt hænsnabú

Og gæsin sem að átti unga lítinn þar
Ekki leist á blikuna að hlusta á hænurnar.
Hún vonda refinn (minkinn) hræddist og veinaði um stund,
Og vakti með því kúna sem þar tók sinn fegurðarblund.

Hænurnar æptu gagg, gagg, gagg.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Haninn galaði gaggala gú,
Bóndi vinur vakna þú og ver þitt hænsnabú

Og beljugreyið hræddist við að heyra óhljóðin
Í hænunum og reyndi að vekja bola, manninn sinn
En bolinn sagði argur og hann hristi hornin sín
Hvaða bölvuð læti eru þetta kerling mín??

Hænurnar æptu gagg, gagg, gagg.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Og vakti með því bola,
Boli rumdi muuuhhh
Haninn galaði gaggala gú,
Bóndi vinur vakna þú og ver þitt hænsnabú

Og bolinn varð mjög úrillur og baulaði mjög hátt:
Bannsett læti eru þetta hér um miðja nátt.
Það verður strax að stöðva þetta villta hænugeim.
Nú vek ég hundinn svo ég fái svefnfrið fyrir þeim.

Hænurnar æptu gagg, gagg, gagg.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Og vakti með því bola,
Boli rumdi muuuhhh
Og vakti með því hundinn.
Hundurinn gelti voff, voff, voff,
Haninn galaði gaggala gú,
Bóndi vinur vakna þú og ver þitt hænsnabú

En nú vaknaði loksins bóndinn því að hundurinn gelti hátt
Og hljóp beint út með byssuna og náði refnum (minknum) brátt.
Svo skaut hann refinn (minkinn) ljóta og hljóp svo heim með hann
Og húsfreyjuna vakti og sagði: Sjáðu hvað ég fann!?

Hænurnar æptu gagg, gagg, gagg.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Og vakti með því bola,
Boli rumdi muuuhhh
Og vakti með því hundinn.
Hundurinn gelti voff, voff, voff,
Og vakti með því bóndann.
Haninn galaði gaggala gú,
bóndinn sagði ha, ha, hæ
og bóndakonan hæ, hæ, hæ,
nú refa- (minka-) pels ég fæ.

Ómar Ragnasson, 1970
Lagið á Spotify

Síðast breytt
Síða stofnuð