Álfareiðin (Stóð ég úti í tunglsljósi)

Þetta klassíska lag er líklega sungið í flestum leikskólum landsins, sérstaklega í kringum nýárið. Til að hjálpa börnunum til að muna og skilja textann hef ég gert tvennt: annars vegar að segja söguna með aðstoð lítilla fígúra, og hins vegar að gera breiðan myndrenning sem sýnir framvinduna í laginu. Mynd af honum sést hér neðar á síðunni. Einnig má nefna að gaman er að leyfa börnunum að vera með bjöllur sem þau hringja í síðustu línunni í hverju erindi.

Álfareiðin

Stóð eg úti’ í tunglsljósi, stóð eg úti’ við skóg,
stórir komu skarar, af álfum var þar nóg;
blésu þeir á sönglúðra og bar þá að mér fljótt
og bjöllurnar gullu á heiðskírri nótt. x2

Hleyptu þeir á fannhvítum hestum yfir grund,
hornin jóa gullroðnu blika við lund;
eins og þegar álftir af ísa grárri spöng
fljúga austur* heiði með fjaðraþyt og söng. x2

Heilsaði hún mér drottningin og hló að mér um leið,
hló að mér og hleypti hestinum á skeið.
Var það út af ástinni ungu sem eg ber?
eða var það feigðin sem kallar að mér? x2

Eftir: Heinrich Heine
Þýð.: Jónas Hallgrímsson (1843).
Gítargrip á Guitarparty

Ath.: Margir syngja "suður heiði" í stað "austur heiði", þótt það hafi í för með sér ranga stuðlun.

Lög í samhengi

Síðast breytt
Síða stofnuð